Oud, een leven geleefd. Vier kinderen, acht kleinkinderen, negen achterkleinkinderen. Twee zoons en haar man vroeg overleden. Het verdriet wat nooit verwerkt kon worden.
Een lieve zorgzame vrouw, met snibbige opmerkingen.
Hoe ouder ik werd, des te minder kon ik met haar opschieten. Kwam het doordat zij de moeder van mijn vader was? Eén van de zoons die te vroeg overleed? Was het omdat op het kastje altijd de drie foto's stonden van haar zoons en man. Was het omdat ik eigenwijs was, niet in het gareel liep en mijn leven nogal wat hobbels had.

Vroeger kroop ik tegen haar aan, ze rook zo lekker. De lekkerste appeltaart, vers gemalen koffie met opgeklopte melk. Bitterkoekjes pudding. Oma Bokkepoot, want we kregen bokkepoten bij de koffie.

Eindelijk  mag ze weer haar zoons en man in de armen sluiten. Rust zacht Oma.. <3