Terwijl de oude vrouw, omringd door haar kinderen, kleinkinderen en andere geliefden haar laatste adem uitblies, dacht ze....
"Gelukkig, de was ligt in de kast"
Dacht ze dat echt? Welnee, natuurlijk niet. Ze dacht aan de vele mooie momenten in haar leven. Dat ze echte liefde had gekend, dat ze gedanst had totdat haar benen zeer deden, dat ze gezongen had ondanks dat ze zo vals als een kraai klonk! Dat ze had geleefd op de manier waarvan zij overtuigd was dat het haar geluk zou brengen, ondanks vele negatieve geluiden om haar heen. Ze had keuzes gemaakt, risico's genomen en gedoken in diep water waarvan je de bodem niet zag. Ze was knetter hard op haar bek gevallen maar had ook gewonnen.
En natuurlijk dacht ze voordat ze definitief haar ogen sloot: gelukkig heb ik vanochtend een schone onderbroek aangetrokken! Je moet er namelijk niet aan denken dat je dood gevonden wordt met een buikgriep in je onderbroek..
