zondag 8 januari 2012

Villa Kakelbont



Stappen, knopen en lintjes. Vooruit en doorgeknipt. Licht aan het einde van de tunnel met stevige wandelschoenen. Sjalen om en handschoenen. Gewoon doorlopen, zijn er bijna. 
Nee, we kunnen niet plassen! Wat zei Herman nou? Juist, rennen springen vliegen duiken vallen en weer opstaan. Geen gezeik dus, door sjouwen. Kan me niet schelen wat er aan de kant van de weg ligt, doorlopen. Rechtdoor, daarheen naar het einde van de tunnel. 
De streep zon daarzo ja. Ja ik weet wel dat je moe bent, even tandjes op elkaar straks mag je rusten. Alsof dit de eerste hobbelige weg is. Zie je wat daarachter ons ligt? Juist, dat hebben we al gehad. 

Ik zie een klein kneuterig huisje met muren in allemaal kleuren. Gewoon om eigenwijs te zijn. Na een jaar schilder ik het wel in beschaafde kleuren. Bij de deur hangt een bordje, scheef hangend nog aan één spijker. 'Villa Kakelbont' en ik ben pippi. Er hobbelen nog drie pippi's rond en Meneer Nilson het aapje. Als het even kan nemen we een mini varkentje, drie bokjes en schapen. Ja, dat vinden wij leuk! 's Avonds als het donker is dansen wij rond de tafel, omdat niemand ons dan zegt 'doe eens normaal' We hebben lol, we dansen en zingen. We lachen en knuffelen. We gaan naar bed wanneer we willen en eten wat we lekker vinden. 

's Ochtends liggen we met ons vijven in bed en we gaan er pas uit wanneer wij dat willen. 
We lopen de hele dag in pyjama en eten allemaal lekkere dingen. We wii-en, ds-en en laptoppen totdat we er doodmoe van zijn. Niemand die ons zegt 'we gaan buiten spelen'. Jassen gooien we op één bult in de kelderkast en onze schoenen liggen door elkaar. 

Oké, oké.. er zijn grenzen. Dat structuur geouwehoer zal ik ergens in rammen, ik zal een verantwoordelijke moeder zijn en het gespuis africhten. Ik zal degelijk voedsel op tafel toveren en kauwgum verbieden. Ik zal hondsmoe zijn aan de einde van de dag en me zorgen maken hoe ik in godsnaam die puberteit door ga komen. Als het gespuis pleite is zal ik met een bel Baileys me eenzaam voelen en als ze weer thuis zijn zal ik me dood irriteren. 

Maar Villa Kakelbont gaat er komen. Zuurstokroze en mintgroen.