Ik ben geen prater, problematiek van een ander kan ik allemaal goed bepraten. Juist daar ben ik dan wel goed in. Maar over gevoelskwesties van mijzelf? Ik kan wel een cursus daarvoor gebruiken. Er bestaat het mens Maroeska en voor mijn neus staat een dikke muur. Aan de voet van die muur ligt een gracht met kroko's en al. Ergens is er wel een hangbrug en hoe ouder ik word hoe makkelijker die hangbrug naar beneden zakt. Over het algemeen is de brug omhoog. Emoties gaan we niet aan peuteren, je weet maar nooit hoe diep de beerput is.

Humor is mijn wapen. Ik ouwehoer alles weg, tot groot plezier van de omgeving want er word om mij gelachen. Des te meer mensen om mij heen hoe groter de grap en hoe harder de lach. Misschien kan je wel zeggen dat humor mijn gracht is met kroko's. Vroeger was ik al de grapjas. Als mensen lachten waren ze blij, blij was gelukkig en ik had dat veroorzaakt. Mensen mochten me dan want zij was altijd zo grappig. Automatisch kwam niemand verder dan de gracht van de humor.

Maar ja, ook ik word ouder. Ook ik leer nog elke dag met mijn bijna 32 lentes. Er kwamen zomaar mensen op mijn pad die graag over de hangbrug wilden. Verdikkeme, dat was niet zo makkelijk maar een uitdaging ga ik nooit uit de weg. Nog steeds staat er geen 'welkoms bord' bij de ingang van mijn prive ruimte. Ik sta ergens te zwaaien in de torenkamer. Joehoe, ik ben hier kom erin ik zet vast koffie.

Mens zijn is soms erg ingewikkeld.. Vrouw zijn des te meer!