zondag 15 augustus 2010

Toen kreperen kamperen werd.






Mijn vorige blog had ik luchtig geschreven, maar ik geef toe mijn gevoelens over kamperen waren verre van positief. Wat kon mij gebeuren in 2 dagen en 1 nacht? Bovendien, er was een kind wat zich erop verheugde! De belangrijkste reden was natuurlijk mijn vriendin. Zonder haar nuchterheid en positiviteit red ik het nog geen dag.

Het was goed weer, wat natuurlijk al 75% scheelt. Maar dan nog, het gezelschap is zeker ook bepalend, het gedrag van je kind (het makkelijkste kind van vier!) en natuurlijk de slaapcomfort.

Het gezelschap was een feestje. Vrouwen, meisjes variërend van 6 tot 42. 7 stuks totaal en op de eerste dag zelfs 9 stuks en een jongetje (arm ding!) Van puberteit tot dertigers crisis, allemaal haar eigen ding. Drie moeders die allemaal moederde over het kroost. Helaas ging onze kokkin mijn eerste dag weg, die vrouw kon koken!! Zalig..

En dus bleven mijn vriendin I en ik over. Zonder op te scheppen, we zijn een prachtig stel. We vullen elkaar aan. Waarin zij sterk is, ben ik zwak en andersom. Als het een vent was dan had ik haar veroverd.
Wat hadden we een lol met alle meiden, zo gezellig. Nagels lakken, touwtjes knopen, make-uppen en natuurlijk veel zwemmen in het meertje voor onze tentdeur, paardrijden naast onze tentdeur en s'avonds de zwarte voeten wassen in het keurig nette toilet en douche gebouw.

Géén gehobbel met wc-rollen of andere ongemakken. Sja, hier ging mijn mening over kamperen. Sterker nog, ik ben manlief aan het overhalen om volgend jaar ook te gaan kamperen!

Maar dan natuurlijk met vriendin I en zonder mannen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten