woensdag 29 augustus 2012

Afscheid

Ik weet dat jij over een aantal uur je laatste adem gaat uitblazen.
Ik weet dat jij straks niet meer onder ons bent.
Je zal gaan ontdekken wat er nu is na de dood.
Ik vraag me af, weet jij het ook? Weet jij dat je straks er niet meer bent?
Niet meer achter je laptop kan zitten om jouw honderd ideeën uit te werken.
Niet meer naar vrouwen kan kijken en ze bewonderen van een afstand.
Niet meer jouw eeuwige enthousiasme door de wereld kan slingeren.
Het ergste vind ik dat je niet meer kan zorgen voor drie stiefjes
en er nooit meer een kans is om jouw jongens te zien.
Ik hoop dat ze even hun papa mochten zien en hem een kus gegeven hebben.

Dag gekke stuiterbal met al je emoties. Dag irritante mafkees.
Dag man vol emoties. Dag lief vriendje wat je ooit was.
 Er waren geen fouten, dat weet je toch..
Het was de klik die ontbrak maar de klik die vriendschap heette was er.
Dag haat-liefde verhouding. Got wat konden we fijn schelden tegen elkaar (klootzak)
Dag achterlijke randdebiel met al je vragen waar geen antwoord op is.
Ga je het nou echt loslaten?
Ik hoop dat er rust is voor je. Dat je accepteert dat het eindigt.
Je was onoverwinnelijk doordat je kanker had overwonnen.
Je wou voor het eerst leven na alle pijn binnen in je.

Je moet gaan, laat los en ga verder..


Geen opmerkingen:

Een reactie posten